Ndoa

“Na katika Ishara zake ni kuwa amekuumbieni wake zenu kutokana na nafsi zenu ili mpate utulivu kwao. Naye amejaalia mapenzi na huruma baina yenu. Hakika katika haya bila ya shaka zipo Ishara kwa watu wanao fikiri.” (Kurani 30:21)

Ndoa ni ya zamani zaidi katika taasisi za kijamii za wanadamu. Ndoa ilianza sambamba na kuumbwa kwa mwanamume na mwanamke wa kwanza: Adamu na Hawa. Manabii wote tangu wakati huo walitumwa kama mifano katika jamii zao, na kila Nabii, kuanzia wa kwanza hadi wa mwisho, aliidhinisha taasisi ya ndoa kama usemi ulioidhinishwa na Mungu kwa ushirika wa jinsia tofauti.[1] Hata leo, bado inachukuliwa kuwa ipo sawa na sahihi kwa wenzi kutambulishana kama: "mke wangu" au "mume wangu" badala ya: "mpenzi wangu" au "mwenzi wangu". Kwa maana ya kupitia ndoa wanaume na wanawake hutimiza kisheria matakwa yao ya kimwili, hisia zao za upendo, uhitaji, ushirika, ukaribu, na kadhalika.

“…Wao ni vazi kwenu, na nyinyi ni vazi kwao...” (Kurani 2:187)

Kwa muda mrefu, vikundi vingine vimekuwa na imani kali juu ya jinsia tofauti na ujinsia. Wanawake, haswa, walichukuliwa kuwa waovu na wanaume wengi wa kidini, na kwa hivyo mawasiliano nao yalibidi yawe ya kiwango cha chini. Kwa hivyo, utawa, pamoja na maisha yake ya kutokujali na kujizuia, ulibuniwa na wale ambao walitaka kile walichokiona kuwa njia mbadala ya ndoa na maisha ya uchamungu zaidi.

“Tena tukafuatisha nyuma yao Mitume wengine, na tukamfuatisha Isa bin Mariamu, na tukampa Injili. Na tukajaalia katika nyoyo za walio mfuata upole na rehema. Na umonaki (utawa wa mapadri) wameuzua wao. Sisi hatukuwaandikia hayo, ila kutafuta radhi za Mwenyezi Mungu. Lakini hawakuufuata inavyo takiwa kuufuata. Basi wale walio amini katika wao tuliwapa ujira wao. Na wengi wao ni wapotovu.” (Kurani 57:27)

Familia pekee ambayo watawa wataijua (Mkristo, Wabudhi, au vinginevyo) watakuwa watawa wenzao kwenye monasteri au hekaluni. Kwa upande wa Ukristo, sio wanaume tu, bali pia wanawake, wangeweza kuifikia sifa ya ucha-Mungu kwa kuwa watawa, au "bi harusi wa Kristo". Hali hii isiyo ya asili mara nyingi imesababisha idadi kubwa ya maovu ya kijamii, kama vile unyanyasaji wa watoto, ushoga, na mahusiano haramu ya kingono yanayotokea kati ya watawa- yote ambayo yanaonekana kama dhambi za uhalifu. Wale Waislamu ambao wamefuata vitendo visivyo vya Kiisilamu vya kutojali na kujizuia, au ambao angalau wamedai wamechukua njia ya uchaMungu zaidi kuliko Manabii wenyewe, vile vile wameshindwa na uovu huo huo na kwa kiwango kile kile cha kashfa.

Mtume Muhammad wakati wa uhai wake aliweka wazi hisia zake kwa maoni kuwa ndoa inaweza kuwa kikwazo cha kumkaribia Mungu. Wakati mmoja, mtu aliapa kwa Mtume kwamba hatakuwa na uhusiano wowote na wanawake, yaani , kamwe hatakuja kuoa. Mtume alimjibu kwa kutamka kwa ukali:

“Kwa jina la Allah! Mimi ndiye mcha-Mungu kati yenu! Bado… naoa! Yeyote anayejiepusha na sunnah yangu (njia iliyoelekezwa) hatoki kwangu(i.e. sio muumini).”

“Sema: Ikiwa nyinyi mnampenda Mwenyezi Mungu basi nifuateni mimi, Mwenyezi Mungu atakupendeni na atakufutieni madhambi yenu. Na Mwenyezi Mungu ni Mwenye kufuta madhambi na Mwenye kurehemu.’” (Kurani 3:31)

Kwa kweli, mbali na kuiona ndoa kuwa mbaya kwa imani ya mtu, Waislamu wanaona ndoa kuwa sehemu muhimu ya ibada yao ya kidini. Kama ilivyotajwa hapo awali, Mtume Muhammad alisema kwa uwazi kuwa ndoa ni nusu ya Dini (ya Uislamu). Kwa maneno mengine, labda nusu ya fadhila zote za Kiislamu, kama uaminifu, usafi wa moyo, upendo, ukarimu, uvumilivu, upole, kujitahidi, ustahamili, upendo, huruma, kujali, kujifunza, kufundisha, kutegemea, ujasiri, rehema, utulivu, msamaha, nk, hupatikana kupitia maisha ya ndoa. Kwa hivyo, katika Uisilamu, ufahamu wa Mungu na tabia njema zinapaswa kuwa vigezo vya kanuni ambazo mwenzi hutafuta kwa mwenzi wake mtarajiwa wa ndoa. Mtume Muhammad alisema:

“Mwanamke anaolewa kwa (moja ya) sababu nne: utajiri wake, hadhi yake, uzuri wake na ibada yake ya kidini. Kwa hivyo muoe mwanamke wa dini, la sivyo utakuwa mkosaji.” (Saheeh Al-Bukhari)

Bila shaka, hali mbaya ya kijamii na uozo ambao umeenea katika sehemu nyingi za ulimwengu ambao sio za Kiisilamu pia unadhihirika katika sehemu zingine za ulimwengu wa Kiislamu pia. Ila, uasherati, uasherati na uzinzi bado unalaaniwa kabisa katika jamii zote za Kiislamu na bado haujatengwa kwa kiwango cha "ujinga tu", "uwanja wa michezo" au shughuli zingine zisizo za maana. Hakika, Waislamu bado wanatambua na kukubali uharibifu mkubwa wa mahusiano ya kabla ya ndoa na nje ya ndoa uliopo kwenye jamii. Kwa kweli Kurani inadhihirisha kwa uwazi kuwa tuhuma za uovu zinaleta athari mbaya sana katika maisha haya na yajayo.

“Na wanao wasingizia wanawake mahashumu, kisha wasilete mashahidi wane, basi watandikeni bakora thamanini, na msiwakubalie ushahidi wao tena. Na hao ndio wapotovu . ” (Kurani 24:4)

“Hakika wanao wasingizia wanawake, wanao jihishimu, walio ghafilika, Waumini, wamelaaniwa duniani na Akhera, nao watapata adhabu kubwa.” (Kurani 24:23)

Cha kushangaza ni kwamba, wanawake ambao hawajaolewa wanapoteseka sana na matokeo ya mahusiano ya zinaa, sauti zingine kali za harakati za wanawake zinataka kukomeshwa kwa taasisi ya ndoa. Sheila Cronin wa harakati hiyo, SASA, akiongea katika mtazamo wa upofu wa upendeleo wa mwanamke ambaye jamii yake inasikitishwa na kutofaulu kwa ndoa za kitamaduni za magharibi kwa kuwapa wanawake usalama, kinga kutokana na magonjwa ya zinaa, na shida zingine nyingi na dhuluma, alisema: "Kwa kuwa ndoa ni utumwa kwa wanawake, ni wazi kwamba harakati za wanawake lazima zizingatie kushambulia taasisi hii. Uhuru wa wanawake hauwezi kupatikana bila kukomeshwa kwa ndoa. ”

Ndoa katika Uislamu, hata hivyo, au tuseme, ndoa kulingana na Uislamu, yenyewe ni gari la kupata uhuru kwa wanawake. Hakuna mfano mkubwa zaidi wa ndoa kamilifu ya Kiislamu uliopo kuliko ule wa Mtume Muhammad, ambaye aliwaambia wafuasi wake: “Bora kati yenu ni wale ambao wanawatendea wema wanawake wao. Na mimi ndiye bora zaidi kwa wanawake wangu.”[2] Mke mpendwa wa Mtume, A'isha, alithibitisha uhuru aliyopewa na mumewe aliposema:

“Siku zote alijiunga na kazi za nyumbani na wakati mwingine alikuwa akitengeneza nguo zake, kutengeneza viatu na kufagia sakafu. Alikuwa akikamua maziwa, kuwafungia, na kulisha wanyama wake na kufanya kazi za nyumbani” (Saheeh Al-Bukhari)

“Hakika nyinyi mnayo ruwaza njema kwa Mtume wa Mwenyezi Mungu kwa anaye mtaraji Mwenyezi Mungu na Siku ya Mwisho, na akamkumbuka Mwenyezi Mungu sana.” (Kurani 33:21)