Alhumdulillah (Salamat sa Diyos), biniyayaan ako ng Allah ng regalo ng Islam mula pa noong 2006. Nang hilingin sa aking sumulat tungkol sa landas na aking tinahak at kung paano ako pinagpala ng Allah, nag-alangan ako. Nakita ko ang iba na naging tanyag sa pamamagitan ng pagsasabi kung paano sila napunta sa Islam at alam kong ayaw kong magkaroon ng parehong hamon.

Hinihiling ko sa iyo na gawin niyo itong kuwento bilang gawa ng Allah at tumuon sa Kanyang awa at kadakilaan kaysa sa aking kwento sa partikular, insha Allah. Walang sinuman ang makakalapit sa Islam nang walang awa ng Allah at ito ang Kanyang gawain hindi ang kabaliktaran na tunay na mahalaga.

Ipinanganak ako sa isang Romano Katolikong pamilya sa Upstate New York. Nagkaroon ako ng isang Romano na Katolikong ina at isang Presbyterian na ama na nagbalik-loob sa Katolisismo upang maikasal.

Nagsisimba kami tuwing Linggo at dumaan ako sa katekismo, unang pakikipag-isa, at kalaunan ay nagkumpirma sa loob ng Simbahang Romano Katoliko. Noong bata ako ay nagsimula akong makaramdam ng isang tawag mula kay Allah. Ang tawag na ito ay binigyan ko ng kahulugan bilang isang tawag sa pagkapari ng Romanong Katoliko at sinabi sa aking ina. Siya ay, nalulugod dito, dinala ako upang makilala ang pari sa aming lokal na parokya.

Sa kabutihang palad o sa kasamaang palad, ang partikular na pari na ito ay hindi nasiyahan sa kanyang bokasyon at pinayuhan akong lumayo sa pagpapari. Nakakainis ito sa akin at kahit ngayon, hindi ko alam kung paano magiging iba ang mga bagay kung ang kanyang tugon ay mas positibo.

Mula sa mas maagang tawag ni Allah, at sa aking sariling kamangmangan at sa aking mga kabataan, nagpunta ako sa ibang paraan. Nasira ang aking pamilya sa murang edad noong ako ay pitong taong gulang at nagdusa ako sa pagkawala ng aking ama na hindi naroroon pagkatapos ng diborsyo.

Simula sa batang edad na 15, nagsimula akong maging mas interesado sa mga bahay aliwan at mga kasiyahan kaysa sa Diyos ng Daigdig. Pinangarap kong maging isang abogado, pagkatapos ay politiko na may isang penthouse sa Manhattan upang makilahok ako sa isang pamumuhay na puro pagdiriwang na may istilo.

Matapos akong makapagtapos ng mga parangal, mula sa aking hayskul, nagpunta ako sa kolehiyo saglit. Ngunit ang aking sariling baluktot na pokus ay humantong sa akin na huminto mula sa kolehiyo at lumipat sa Arizona (kung saan patuloy akong naninirahan hanggang ngayon) sa halip na makuha ang aking antas.

Ito ay isang bagay na ikinalulungkot ko hanggang sa araw na ito. Minsan sa Arizona, ang aking sitwasyon ay napunta sa mas malala pa. Napasama ako sa mas masasamang tao kaysa sa meron ako sa bahay at nagsimulang gumamit ng droga. Dahil sa aking kawalan ng edukasyon, nagtatrabaho ako ng mababang trabaho at patuloy na ginugol ang aking oras sa mga droga, walang delikadesa, at sa mga bahay aliwan.

Sa mga oras na ito, una kong nakatagpo ang isang Muslim. Siya ay isang mabuting tao na nag-aaral sa isang lokal na kolehiyo bilang isang dayuhang estudyante.Nakikipag-date siya sa isa sa aking mga kaibigan at madalas na sinasamahan kami sa mga bahay aliwan at iba pang mga kasiyahan na aming dinadaluhan.Hindi ko natanong ang Islam sa kanya ngunit tinanong ko siya tungkol sa kanyang kultura na malayang niyang ibinahagi.Hindi napag-usapan ang Islam. Muli ay nagtataka ako kung paano magiging iba ang mga bagay kung siya ay isang na Muslim na nagsasabuhay nito.

Ang aking masamang pamumuhay ay nagpatuloy sa loob ng ilang taon at hindi ko ito idedetalye. Marami akong naging trauma, mga taong kilala kong namatay, nasaksak ako at kung hindi man nasugatan ngunit hindi ito ang kuwento ng mga panganib ng droga.

Nabanggit ko lang ito upang sabihin na kahit nasaan ka, Maibabalik ka ng Allah mula rito in shaa Allah. Bibilisan ko ang kwento noong ako ay naging malinis mula sa droga. Bahagi ng proseso ng pag-alis ng mga gamot at narkotiko ay magtaguyod ng isang relasyon sa isang "mas mataas na kapangyarihan".

Para sa karamihan ito ang Diyos o iba pang mga pagpapahayag ng pagka-diyos. Matagal ko nang nawala ang aking koneksyon kay Allah kaya naghanap ako sa para sa akin ng mas mataas na kapangyarihan. Nakalulungkot, hindi ko nakita ang katotohanan sa una. Sa halip ay napunta ako sa Hinduismo, na nag-apela sa akin dahil sa paliwanag nito kung bakit nangyari sa akin ang pagdurusa.

Pinasok ko ang lahat, pati na ang pagbabago ng aking pangalan sa isang Hindu na pangalan. Ito ay sapat na upang mapigilan ako sa mga gamot at ilipat ang aking buhay sa isang mas positibong direksyon, kung saan ako ay nagpapasalamat. Sa kalaunan, kahit na sinimulan kong muli na maramdaman ang hatak mula kay Allah. Ito ay nagsimulang ipakita sa akin na para sa akin, ang Hinduismo ay hindi ang tunay na daan.

Ipinagpatuloy ng Allah ang paggabay sa akin hanggang sa umalis ako sa Hinduismo at nagsimula akong bumalik sa Kristiyanismo. Lumapit ako sa Romano Katolikong Simbahan upang maging pari, dahil ito ang naramdaman kong tinawag ako ng Allah para dito, at inalok nila ako ng edukasyon at isang poste sa isang monasteryo sa New Mexico. Sa oras na ito ang aking pamilya (ina, kapatid na lalaki at kapatid na babae) ay lumipat sa Arizona at nagkaroon ako ng malapit na pakikipag-ugnayan sa maraming mga kaibigan.

Hindi na kailangang sabihin na hindi pa ako handa. Sa halip ay natagpuan ko ang isang independiyenteng simbahang katoliko na maaari kong pag-aralan sa pamamagitan ng kanilang programa sa seminary mula sa bahay at maorden at itinalaga kung saan ako nakatira. Ang independiyenteng Simbahang Katoliko na ito ay nag-apela rin sa aking liberal na mga mithiin na nabuo ko sa mga taon na pagmumuhay nang magulo. Dumalo ako sa kanilang programa sa seminary at noong 2005 ay naorden ako bilang isang pari.

Ang aking unang ministeryo sa aking bagong tungkulin ay ang magkakaugnay na relasyon. Inatasan ako na bumisita at alamin ang tungkol sa iba't ibang mga tradisyon ng pananampalataya sa lugar ng Phoenix Metro at ibahagi sa kanila ang isang magkakaugnay na mensahe ng kapayapaan at pag-unawa mula sa aking simbahan.

Karamihan sa mga tradisyon na Kristiyano ay na-aral ko at alam na. Nirepaso koang Hudaismo at iba pang mga relihiyon sa Malayong Silangan. Ako ang kilala bilang isang manggagawang pari, na nangangahulugang may trabaho ako sa parehong oras habang ginagawa ko ang aking ministeryo. Nagpalit ako mula sa pagtatrabaho sa korparasyong Amerika hanggang sa nagtrabaho sa isang ahensya sa ugaling pangkalusugan.

Ang aking poste ay nasa kalye mula sa isang Moske. Naisip ko na ito ang aking pagkakataon na malaman ang tungkol sa Islam para sa aking magkakaugnay na relasyon. Nagpunta ako sa moske at nakilala ang ilang napakabuting mga kapatid na nagdirekta sa akin sa moske sa Tempe, Arizona.

Sinimulan ko ring basahin ang tungkol sa Islam nang nag-iisa at nagulat ako kung paano ako naantig sa aking binabasa. Si Allah ay nasa akin ngayon ngunit hindi ko pa ito nalalaman. Nagpunta ako sa Tempe moske at upang makatagpo ang isang kamangha-manghang guro sa katauhan ni Ahmad Al Akoum.

Si Br. Al Akoum, na direktor ng rehiyon ng Muslim American Society, ay mayroong isang pagpapakilala sa Islam na klase na bukas para sa lahat ng mga paniniwala na sinimulan kong daluhan. Habang pumapasok sa klase na ito, sinimulan kong makita na ang Islam ang katotohanan. Sa maiksing panahon lamang, ako ay nag Shahada sa Temple moske kasama si Sheikh Ahmed Shqeirat. Parehong sina Br. Al Akoum at Sheikh Shqeirat ay mahuhusay na mga tao at kung wala sila ay hindi ako magiging komportable na pumasok sa Islam. Nag-resign ako mula sa simbahan at naging Muslim mula noon, Alhumdulillah.

Nagbago ang aking buhay ng husto sa mabuting paraan magmula noong niyakap ko ang Islam. Sa umpisa ang aking pamilya ay nalungkot na iniwan ko ang pagpapari at hindi ako maintindihan, at natakot din sa Islam. Ngunit dahil ang aking paraan ng pakikipag-ugnayan sa kanila, ay batay sa aking nadagdagang kaligayahan at ang pagsusumikap kong sumunod sa Quran at Sunnah, ay nagbago - nakita nila na ito ay isang mabuting bagay.

Alam ni Br. Al Akoum na ang unang taon ay palaging pinakamahirap para sa mga nagbalik-loob. Upang mabawasan ang pagkapagod dito, tinitiyak niya na kasama ako sa maraming aktibidad sa pamayanan at nakilala ang maraming magagandang pagsasanay sa mga kapatid. Sa pamamagitan lamang ng pakikipag-ugnayan sa iba pang mga Muslim na ang isang pagbabalik ay maaaring maging matagumpay.

Kapag sila ay mapag-isa, maaari itong maging masyadong kakila-kilabot at ang kanilang pananampalataya ay maaaring mabawasan nang labis, kaya kung alam mo ang isang nagbalik-loob, mangyaring bisitahin ang mga ito nang hindi bababa sa isang beses bawat tatlong araw. Mas nanguna ako sa aking trabaho dahil sa bago kong batayan bilang isang Muslim. Naging tagapamahala ako ng isang programa na naglalayong maiwasan ang pag-abuso sa alkohol at droga, HIV, at Hepatitis para sa nanganganib na populasyon.

Ako ay naging isang boluntaryo sa hindi lamang Muslim American Society kundi pati na rin sa Muslim Youth Center ng Arizona at iba pang mga program ng Muslim. Kamakailan lamang ako ay hinirang sa board ng moske ng Tempe kung saan ako unang nagshahadah. Alhumdulillah ay nilantad din nito kung sino ang aking tunay na kaibigan sa hindi.

Mayroon akong mas kaunting mga kaibigan na hindi Muslim ngayon dahil hindi ako makakasali sa mga aktibidad na nais nilang gawin para sa kasiyahan ngunit nabuo ko ang mahalagang pakikipagkaibigan sa mga kapatid na Muslim na mas mahusay kaysa sa anumang mayroon ako sa nakaraan. Insha Allah, kapag pinili ng Allah, Nais kong puntahan at pag-aralan ang Fiqh upang higit na maging mahusay sa Islam at mapakinabangan sa Ummah na mahal ko. Ang lahat ng ito ay sa pamamagitan ng biyaya ng Allah at tanging ang mga pagkakamali lamang ang sa akin.