Wakati wa karne za Vita vya Msalaba, kila aina ya kashfa zilibuniwa dhidi ya Mtume Muhammad, Mungu ampandishe. Pamoja na kuzaliwa kwa zama za sasa, hata hivyo, ilionyeshwa uvumilivu wa kidini na uhuru wa mawazo, kumekuwa na mabadiliko makubwa ya waandishi wa Magharibi katika kufafanua maisha na tabia yake. Maoni ya wasomi wengine wasio Waislamu kuhusu Mtume Muhammad, yaliyotolewa mwishoni, yanathibitisha mawazo haya.

Magharibi bado inabidi ichukue hatua ya kwenda mbele zadi ili kugundua ukweli mkubwa juu ya Muhammad, na hiyo ni yeye kuwa Mtume wa kweli na wa mwisho wa Mungu kwa wanadamu wote. Licha ya malengo yake yote na nuru kumekuwa hakuna jaribio la dhati na la kusudi la Magharibi kuelewa Utume wa Muhammad. Ni ajabu sana kuwa sifa za kupendeza kuhusu uadilifu na mafanikio yake anapewa, lakini madai yake ya kuwa Mtume wa Mungu yamekataliwa waziwazi na dhahiri. Hapa ndipo ufuataji wa moyo unapohitajika, na uhakiki ukiwa ni wa kimsingi kadhalika unahitajika. Ukweli ufuatao wa maisha ya Muhammad umetolewa ili kuwezesha kutoa uamuzi usio na upendeleo, mantiki na malengo kuhusu Utume wake.

Hadi umri wa miaka arobaini, Muhammad hakujulikana kama kiongozi wa serikali, mhubiri au msemaji. Hakuwahi kuonekana akijadili kanuni za metafizikia, maadili, sheria, siasa, uchumi au sosholojia. Bila shaka alikuwa na tabia bora, tabia ya kupendeza na alikuwa mpole sana. ila hakukuwa na kitu cha kushtua na kushangaza sana ndani yake ambacho kingewafanya wanadamu watarajie kitu kizuri na cha mapinduzi kutoka kwake baadaye. Lakini alipotoka kwenye Pango la Hira na ujumbe mpya, alibadilishwa kabisa. Je! Inawezekana vipi kwa mtu kama huyo wa sifa zilizo hapo juu kugeuka ghafla kuwa 'laghai' na kudai kuwa ni Mtume wa Mungu na hivyo kuleta hasira kwa watu wake? Mtu anaweza kuuliza, kwa sababu gani alipata shida zote alizopata? Watu wake walijitolea kumkubali kama mfalme wao na kuweka utajiri wote wa nchi miguuni pake ikiwa angeacha mahubiri ya dini yake. Lakini alichagua kukataa ofa zao za kuvutia na kuendelea kuhubiri dini yake peke yake mbele ya kila aina ya matusi, kutengwa na kijamii na hata kushambuliwa na watu wake. Je! Haukuwa msaada wa Mungu tu na dhamira yake thabiti ya kusambaza ujumbe wa Mungu na imani yake yenye mizizi ya kuwa mwisho wake Uislamu utaibuka kama njia pekee ya maisha kwa wanadamu, kuwa alisimama kama mlima mbele ya upinzani na njama zote za kumwondoa? Pia, ikiwa angekuja na mpango wa kushindana na Wakristo na Wayahudi, kwanini angewaamini Yesu na Musa na Manabii wengine wa Mungu, amani iwe juu yao, mahitaji ya msingi ya imani ambayo bila hayo mtu yeyote hawezi kuwa Muislam?

Je! Sio uthibitisho usiopingika wa Utume wake kuwa licha ya kutokuwa na elimu na pia kuishi maisha ya kawaida na ya utulivu kwa miaka arobaini, alipoanza kuhubiri ujumbe wake, Uarabuni kote kulisimama kwa mshangao na kustuka juu ya ufasaha wake na uajabu wa maneno yake? Haikufanana kabisa na jumbe za kundi la washairi wa Kiarabu, wahubiri na wasemaji wa hali ya juu walishindwa kuleta inayofanana nayo. Na juu ya yote, angewezaje kutamka ukweli wa maumbile ya kisayansi yaliyomo ndani ya Kurani ambayo hakuna mwanadamu angeweza kujua kwa wakati huo?

Mwisho kabisa, kwa nini aliishi maisha magumu, hata baada ya kupata nguvu na mamlaka? Tafakari tu juu ya maneno aliyoyatamka wakati wa kufa:

“Sisi, jamii ya Mitume, haturithiwi. Chochote tunachokiacha ni kwa ajili ya sadaka.”

Hakika, Muhammad ndiye kiungo cha mwisho cha mnyororo wa Mitume waliotumwa katika nchi na nyakati tofauti tangu mwanzo wa maisha ya mwanadamu kwenye sayari hii. Sehemu zifuatazo zitaangazia machapisho ya waandishi wengine wasio Waislamu kuhusu Muhammad.

Lamartine, Histoire de la Turquie, Paris 1854, Vol II, uk. 276-77:

“Ikiwa ukubwa wa kusudi, uduni wa njia, na matokeo ya kushangaza ni vigezo vitatu vya fikra kubwa za binadamu, ni nani angeweza kuthubutu kumlinganisha mtu yeyote mashuhuri katika historia ya kisasa na Muhammad? Wanaume mashuhuri zaidi waliunda silaha, sheria na utawala tu. Walianzisha, kama kuna kitu chochote, sio nguvu za kinyenzo ambazo mara nyingi zilibomoka mbele ya macho yao. Mtu huyu alihamisha sio tu majeshi, sheria, milki, watu na tawala, lakini hata mamilioni ya wanadamu katika theluthi moja ya ulimwengu uliokuwa na watu kaika kipindi hicho; na zaidi ya hayo, alihamisha madhabahu, miungu, dini, maoni, imani na roho ... uvumilivu katika ushindi, tamaa yake, ambayo ilikuwa imejitolea kabisa kwa wazo moja na bila kutoweka tamaa ya ufalme; sala zake zisizo na mwisho, mazungumzo yake ya kipekee na Mungu, kifo chake na ushindi wake baada ya kifo; kwa hakika haya yote siyo ya uongo bali ni usadikisho thabiti ambao ulimpa nguvu ya kurejesha fundishoya imani. Mafundisho haya yalikuwa mawili, Ummoja wa Mungu na kutokuonekana kwa Mungu; la kwanzalikieleza Mungu ni nini, la pili likielezea ambacho Mungu sio; yule anayewapindua miungu kwa njia ya upanga, na huyo mwengine akianza wazo kwa kutumia maneno.”

“Mwanafalsafa, msemaji, mtume, mtunga sheria, shujaa, mshindi wa maoni, mrudishaji wa mafundisho yenye busara, ibada isiyo na picha; mwanzilishi wa milki ishirini za kidunia na ya himaya moja ya kiroho, huyo ni Muhammad. Kwa viwango vyote ambavyo ukubwa wa kibinadamu unaweza kupimwa, tunaweza kuuliza, je! Kuna mtu yeyote mkubwa kuliko yeye? ”

Edward Gibbon na Simon Ocklay, Historia ya Dola ya Saracen, London, 1870, uk. 54:

“Sio uenezaji lakini kudumu kwa dini yake ambako kunastahili mshangao wetu, maoni yale yale safi na kamili ambayo aliandika huko Makka na Madina yamehifadhiwa, baada ya mapinduzi ya karne kumi na mbili ya Wahindi, Waafrika na Waturuki kuifuata Kurani...Wanahometan[1] wamefanikiwa kuhimili jaribu la kupunguza imani yao na kujitolea kwa kiwango cha hisia na mawazo ya mwanadamu. 'Ninaamini katika Mungu Mmoja na Muhammad Mtume wa Mungu', ni ujuzi rahisi na usiyoweza kubadilika wa Uislamu. Picha ya kiakili ya Uungu haijawahi kudhalilishwa na sanamu yoyote inayoonekana; heshima za Mtume hazijawahi kukiuka kipimo cha uwezo wa kibinadamu, na kanuni yake ya uzima imethibiti shukrani za wanafunzi wake katika mipaka ya sababu na dini.”

Bosworth Smith, Mohammed and Mohammadanism, London 1874, uk. 92:

“Alikuwa Kaisari na Papa katika umoja; lakini alikuwa Papa bila mamlaka ya Papa, Kaisari bila majeshi ya Kaisari: bila jeshi lililosimama, bila mlinzi, bila ikulu, bila mapato ya kudumu; ikiwa kuna mtu yeyote alikuwa na haki ya kusema kwamba anatawala kwa mungu sahihi, alikuwa Mohammed, kwani alikuwa na nguvu zote bila vyombo vyake na bila msaada wake. ”

Annie Besant, The Life and Teachings of Muhammad, Madras 1932, uk. 4:

“Haiwezekani kwa mtu yeyote anayesoma maisha na tabia ya Mtume mkubwa wa Uarabuni, ambaye anajua jinsi alivyofundisha na jinsi alivyoishi, hatahisi chochote isipokuwa heshima kwa Mtume huyo hodari, mmoja wa wajumbe wakuu wa Mkuu. Na ingawa katika kile ninachoweka kwako nitasema vitu vingi ambavyo vinaweza kufahamika na wengi, lakini mimi mwenyewe ninajisikia kila ninapo rudia kusoma tena, njia mpya ya kupendeza, hisia mpya ya heshima kwa mwalimu huyo hodari wa Uarabuni. ”

W. Montgomery, Mohammad at Mecca, Oxford 1953, uk. 52:

"Utayari wake wa kusumbuka kwasababu ya imani yake, tabia ya juu ya maadili ya wanadamu ambao walimwamini na kumtazama kama kiongozi, na ukubwa wa mafanikio yake ya mwisho - yote yanasisitiza msingi wa uadilifu wake. Kudhani Muhammad ni muongo kunaleta shida nyingi kuliko utatuzi. Cha kuongezea, hakuna mtu yeyote mashuhuri wa historia anayethaminiwa sana Magharibi kama Muhammad. ”

James A. Michener, ‘Islam: The Misunderstood Religion’ in Reader’s Digest (American Edition), May 1955, uk. 68-70:

“Muhammad, mtu anayeangaliwa aliyeanzisha Uislamu, alizaliwa mnamo 570 B.K katika kabila la Kiarabu ambalo liliabudu masanamu. Alikuwa yatima, kila wakati alikuwa akiwaangalia sana masikini na anayehitaji, mjane na yatima, mtumwa na mnyonge. Katika umri wa miaka ishirini alikuwa tayari mfanyabiashara aliyefanikiwa, na baadaye kuwa kiongozi wa misafara ya ngamia kwa mjane tajiri. Alipofikia umri wa miaka ishirini na tano, mwajiri wake, kwa kutambua sifa yake, alipendekeza ndoa kwa ruhusa yake. Ingawa alikuwa mkubwa kwake kwa umri wa miaka kumi na tano, alimuoa, na katika maisha yake , alibaki kuwa mume bora.

"Kama ilivyo kwa kila mtume mkubwa kabla yake, Muhammad alipigania kwa aibu ya kufanya huduma ya kuwa mpeleka neno la Mungu, akihisi mapungufu yake mwenyewe. Ila malaika alimuamuru 'Soma'. Kama tunavyojua, Muhammad hakuweza kusoma au kuandika, lakini alianza kuyasema maneno hayo ya kuvutia ambayo baadae yalibadilisha sehemu kubwa ya dunia: "Kuna Mungu mmoja."

“Katika mambo yote Muhammad alikuwa akifanya kwa vitendo. Pindi mtoto wake mpendwa Ibrahim alipokufa, kulitokea kupatwa kwa jua, na rambirambi ya Mungu ilitokea haraka. Ambapo inasemekana Muhammad alisema, 'Kupatwa kwa jua ni jambo la asili. Ni upumbavu kuhusisha vitu kama hivyo kutokana na kifo au kuzaliwa kwa mwanadamu. ’

"Wakati wa kifo cha Muhammad jaribio lilifanywa la kumfanya kuwa mungu, lakini mtu ambaye angekuwa mrithi wake wa utawala aliua mawazo hayo kwenye moja ya hotuba nzuri zaidi katika historia ya dini: 'Iwpoa kuna yeyote kati yenu aliyemuabudu Muhammad, basi ajuwe amekufa. Lakini ikiwa ni Mungu ndiye unayemuabudu, basi Yeye anaishi milele. ’”

Michael H. Hart, The 100: A Ranking of the Most Influential Persons in History, New York: Kampuni ya Uchapishaji ya Hart, Inc. 1978, uk. 33:

"Chaguo langu la Muhammad kuongoza orodha ya watu wenye ushawishi mkubwa ulimwenguni linaweza kuwashangaza wasomaji wengine na linaweza kuulizwa na wengine, lakini alikuwa mtu pekee katika historia ambaye alikuwa amefanikiwa sana katika ngazi ya dini na ya kidunia."

Encyclopedia Britannica:

“....taarifa nyingi katika vyanzo vya mwanzo zinaonyesha kuwa alikuwa mtu mwaminifu na mkweli ambaye alipata kuheshimiwa na kuaminiwa na watu wengine ambao walikuwa watu wenye busara uadilifu kama yeye.” (Juzuu 12)

George Bernard Shaw anasema kuhusu yeye:

“Lazima aitwe Mwokozi wa Mwanadamu. Ninaamini kuwa ikiwa mtu kama yeye angechukua udikteta wa ulimwengu kwa sasa, angefanikiwa kusuluhisha shida zake kwa njia ambayo italeta amani na furaha inayohitajika. ”

(The Genuine Islam, Singapore, Juzuu. 1, nambari 8, 1936)

Alikuwa mtu wa kushangaza zaidi aliyewahi kukanyaga hapa duniani. Alihubiri dini, alianzisha serikali, akaunda taifa, akaweka kanuni za maadili, akaanzisha mageuzi kadhaa ya kijamii na kisiasa, akaanzisha jamii yenye nguvu na yenye kutekeleza na kuwakilisha mafundisho yake na kubadilisha kabisa ulimwengu wa mawazo na tabia ya wanadamu kwa zama zote zijazo.

Mtume Muhammad alizaliwa Uarabuni mnamo mwaka 570 K.W.K., alianza utume wake wa kuhubiri dini ya Ukweli, Uislamu (kujiwasilisha kwa Mungu Mmoja) akiwa na umri wa miaka arobaini na akaondoka ulimwenguni akiwa na umri wa miaka sitini na tatu. Katika kipindi hiki kifupi cha miaka ishirini na tatu cha Utume wake, aliibadilisha Peninsula ya Uarabuni kutoka kwenye upagani na kuabudu masanamu na kuwa na ibada ya Mungu Mmoja, kutoka kwenye ugomvi wa kikabila na vita hadi muungano wa kitaifa na mshikamano, kutoka ulevi na ufisadi na kuwa na subira na utii, kutoka kwenye uasi na uvunjifu hadi maisha ya nidhamu, kutoka kufilisika kabisa hadi kuwa na viwango vya juu vya maadili bora. Historia ya mwanadamu haijawahi kujua mabadiliko kamili kama haya ya watu au mahali ya hapo kabla au tangu hapo - na fikiria maajabu haya ya kushangaza kwa zaidi ya miongo miwili.

Ulimwengu umekuwa na sehemu kubwa ya haiba kubwa. Lakini hawa walikuwa watu wa upande mmoja waliojitofautisha katika uwanja mmoja au miwili, kama vile mawazo ya kidini au uongozi wa jeshi. Maisha na mafundisho ya haiba hizi kubwa za ulimwengu zimegubikwa na ukungu wa muda. Kuna uvumi mwingi juu ya wakati na mahali pa kuzaliwa kwao, muundo na mtindo wa maisha yao, asili na undani wa mafundisho yao na kiwango na kipimo cha kufaulu kwao au kufeli kwao hiyo ni kuwa haiwezekani kwa wanadamu kujenga upya kwa usahihi maisha na mafundisho ya watu hawa.

Sio hivyo kwa mtu huyu. Muhammad, rehema na baraka za Mungu ziwe juu yake, alifanikiwa sana katika nyanja mbali mbali za fikra na tabia ya mwanadamu kwa kasi kubwa ya historia ya mwanadamu. Kila undani wa maisha yake ya kibinafsi na matamshi ya umma yameandikwa kwa usahihi na kuhifadhiwa kwa uaminifu hadi leo. Ukweli wa taarifa ziliyohifadhiwa hauthibitishwi tu na wafuasi waaminifu bali hata na wakosoaji wake wenye chuki.

Muhammad alikuwa mwalimu wa dini, mrekebishaji wa jamii, kiongozi wa maadili, usimamizi, rafiki mwaminifu, rafiki mzuri, mume aliyejitolea, baba mwenye upendo -zote kwa pamoja. Hakuna mtu mwingine katika historia aliyewahi kumshinda au kumfananisha katika mojawapo ya mambo haya tofauti ya maisha - lakini ilikuwa tu kwa utu wa kujitolea wa Muhammad kufikia ukamilifu wa ajabu sana.

Mahatma Gandhi, anaongelea wasifu wa Muhammad,anasema kwenye (Young India):

"Nilitaka kujua zaidi ya ubora wa mtu anayeshikilia ushawishi wa leo usio na ubishani juu ya mioyo ya mamilioni ya wanadamu.... nimeshawishiwa zaidi kuwa sio upanga ulioshinda dhima ya Uislamu kwenye enzi hizo katika mfumo wa maisha. Ilikuwa ni unyenyekevu thabiti, kujitolea kwa Mtume, kujali sana ahadi zake, kujitolea kwake sana kwa marafiki na wafuasi wake, ushujaa, kutokuwa na hofu, imani yake kamili kwa Mungu na utume wake mwenyewe. Hizi na sio upanga zilibeba kila kitu mbele yao na kushinda kila kikwazo. Wakati nikifunga jalada la 2 (la wasifu wa Mtume), nilikuwa na huzuni kuwa hakukuwa na cha zaidi cha mimi kusoma juu ya maisha mazuri. "

Thomas Carlyle katika (Mashujaa na Kuabudu Mashujaa), alishangaa kuwa:

"Jinsi mtu mmoja peke yake, alivyoweza kuunganisha makabila yanayopigana na Wabedouin wanaotangatanga kuwa taifa lenye nguvu zaidi na lililostaarabika katika kipindi kisichozidi miongo miwili."

Diwan Chand Sharma ameandika:

"Muhammad alikuwa roho ya wema, na ushawishi wake ulihisiwa na haukusahauliwa na wale walio karibu naye."

(D.C. Sharma, The Prophet of the East, Calcutta, 1935, uk. 12)

Muhammad hakuwa zaidi au kidogo kuliko mwanadamu. Lakini alikuwa mtu mwenye shughuli tukufu, ambayo ilikuwa kuwaonganisha wanadamu kwenye ibada ya Mungu Mmoja na Pekee na kuwafundisha njia ya kuishi kwa uaminifu na usawa kulingana na amri za Mungu. Siku zote alijielezea kama, "Mtumishi na Mjumbe wa Mungu," na kwa hivyo kila kitendo chake alikitangaza hivyo.

Ukizungumzia suala la usawa mbele za Mungu katika Uislam, mshairi mashuhuri wa India, Sarojini Naidu anasema:

“Ilikuwa dini ya kwanza kuhubiri na kutekeleza demokrasia; kwani, msikitini, wakati wito wa sala unaitwa na waumini wamekusanyika pamoja, demokrasia ya Uislamu inajumuishwa mara tano kwa siku wakati mkulima na mfalme wanapiga magoti kwa pamoja na kutamka: 'Mungu Peke Yake ni Mkuu'...Nimehsngazwa mara kwa mara na kuwa umoja wa Kiislamu unaomfanya mtu kuwa ndugu kindakindaki.”

(S. Naidu, Ideals of Islam, vide Speeches & Writings, Madras, 1918, uk. 169)

Kwa maneno ya Prof. Hurgronje:

"Shirikisho la mataifa lililoanzishwa na mtume wa Uisilamu liliweka kanuni ya umoja wa kimataifa na udugu wa kibinadamu kwenye misingi ya ulimwengu kama kuonyesha mishumaa kwa mataifa mengine." Anaendelea: "Ukweli ni kwamba hakuna taifa lolote ulimwenguni linaloweza kuonyesha ulinganifu na kile Uislamu umefanya kuelekea kutimiza wazo la Jumuiya ya Mataifa."

Ulimwengu haukusita kuinuka kwa ibada, watu ambao maisha yao na ujumbe wao umepotea katika hadithi. Kwa kusema kihistoria, hakuna hata moja ya hadithi hizi zilizofanikiwa hata sehemu ndogo ya kile Muhammad alichokitimiza. Na bidii yake yote ilikuwa kwa kusudi moja la kuwaunganisha wanadamu katika ibada ya Mungu Mmoja kwa kanuni ya ubora wa maadili. Muhammad au wafuasi wake kamwe hawakudai wakati wowote kwamba alikuwa Mwana wa Mungu au Mungu-aliyemwiliishwa au mtu mwenye uungu - lakini alikuwa daima na hata leo anachukuliwa kama Mjumbe aliyechaguliwa na Mungu tu.

K. S. Ramakrishna Rao, Profesa wa India wa Falsafa katika kijitabu chake, ("Muhammad, The Prophet of Islam,") anamwita

“Muundo sahihi wa maisha ya mwanadamu.”

Prof. Ramakrishna Rao anaielezea wazo lake:

“Wasifu wa Muhammad, ni ngumu sana kuupata ukweli wote wa jambo hilo. kwa kidogo unaweza kuupata. Mfululizo mzuri kama wa maudhui! Kuna Muhammad, Mtume. Yuko Muhammad, Shujaa; Muhammad, Mfanyabiashara; Muhammad, Mtawala; Muhammad, Msemaji; Muhammad, Mwanamageuzi; Muhammad, Kimbilio la Yatima; Muhammad, Mlinzi wa Watumwa; Muhammad, muwekaji huru Wanawake; Muhammad, Jaji; Muhammad, Mtakatifu. Kwa majukumu yote haya mazuri, katika idara hizi zote za shughuli za kibinadamu, yeye ni shujaa hasa.”

Leo baada ya kupita kwa karne kumi na nne, maisha na mafundisho ya Muhammad yameishi bila kupotea hata kidogo, kubadilishwa au kuingiliwa. Yanatoa tumaini lile lile la kutibu magonjwa mengi ya wanadamu, ambayo yalifanya kipindi akiwa hai. haya sio madai ya wafuasi wa Muhammad lakini pia ni hitimisho lisiloweza kuepukika linalazimishwa na historia isiyo na upendeleo.

Kidogo unachoweza kufanya kama mwanadamu anayefikiria na anayejali ni kusimama kwa muda mfupi na jiulize: Je! Taarifa hizi zinazoonekana kuwa za kushangaza na za kimapinduzi zinaweza kuwa za kweli kabisa? Na ukidhani ni kweli kabisa na hukumjua huyu mtu Muhammad au kusikia kuhusu yeye, je, huu si ndio muda muafaka wa kushughulikia changamoto hii kubwa na kuweka bidii katika kumjua?

Haitakugharimu chochote lakini inaweza kudhibitisha kuwa mwanzo wa enzi mpya kabisa maishani mwako.