“Kila mtoto anazaliwa na mwelekeo kuelekea dini ya asili ya utiifu (yaani Uislamu); ni wazazi wanaomfanya kuwa Myahudi, Mkristo au Mamajusi.“(Saheeh Al-Bukhari).

Kwa kuwa nimezaliwa katika Uislamu, ilipita miaka mingi kabla ya kutambua ukweli huu.

Shuleni na chuo kikuu, nilikuwa nikishughulika, labda sana, na mambo na mahitaji ya wakati unaopita. Sichukulii kazi yangu ya siku hizo kuwa nzuri, lakini ilikuwa ya maendeleo. Katikati ya mazingira ya Kikristo, nilifundishwa maisha mazuri, na wazo la Mungu na ibada na uadilifu lilipendeza kwangu. Ikiwa niliabudu chochote, ilikuwa heshima na ujasiri. Niliposhuka kutoka Cambridge, nilienda Afrika ya Kati, baada ya kupata miadi katika usimamizi kwa Kinga ya Uganda. Huko nilikuwa na maisha ya kufurahisha na ya kusisimua zaidi ya yale, kutoka Uingereza, niliyowahi kuota, na nililazimishwa na hali, kuishi na ndugu weusi, ambao naweza kusema nilishikamana nao kwa sababu ya mtazamo wao rahisi wenye furaha. juu ya maisha. Mashariki ilikuwa imenivutia kila wakati. Nikiwa Cambridge, nilisoma Arabian Nights. Nikiwa peke yangu barani Afrika, nilisoma Arabian Nights, na maisha ya kuzurura porini niliyopitia katika Ulinzi wa Uganda hayakunifanya nisiipende Mashariki.

Kisha, maisha yangu ya utulivu yalivunjika katika Vita vya Kwanza vya Ulimwengu. Nilikimbilia nyumbani Ulaya. Afya yangu iliharibika. Nilipopata nafuu, niliomba kupandishwa katika Jeshi, lakini kwa historia ya afya, nilikataliwa. Kwa hivyo, nilipunguza hasara na kujiandikisha katika Yeomanry, nikisimamia kwa njia fulani au nyingine kupitia madaktari na, kwa raha, nilivaa sare kama askari. Nikitumikia wakati huo huko Ufaransa kwenye Upande wa Magharibi, nilishiriki katika pigano la Somme katika mwaka wa 1917, ambako nilijeruhiwa na kufanywa mfungwa wa vita. Nilisafiri kupitia Ubelgiji hadi Ujerumani ambako nililazwa hospitalini. Huko Ujerumani, niliona mateso mengi ya wanadamu waliopigwa, haswa Warusi waliangamizwa na ugonjwa wa kuhara damu. Nilifika kwenye viunga vya njaa. Jeraha langu (mkono wa kulia uliovunjika) halikupona haraka na sikuwa na maana kwa Wajerumani. Kwa hiyo nilipelekwa Uswisi kwa ajili ya matibabu na upasuaji wa hospitali. Nakumbuka vizuri jinsi gani, hata katika siku hizo, nilikuwa na wazo la Quran . Huko Ujerumani, nilikuwa nimeandika nyumbani ili nakala ya Sale’s Kurani itumwe kwangu. Katika miaka ya baadaye, niligundua kuwa ilikuwa imetumwa lakini haikunifikia. Huko Uswizi, baada ya upasuaji [wangu] wa mkono na mguu, afya yangu ilipata nafuu. Niliweza kutoka na kutembea. Nilinunua nakala ya tafsiri ya Kifaransa ya Quran ya Savary (hii leo ni mojawapo ya mali zangu ninazozipenda sana). Nilifurahi sana. Ilikuwa kana kwamba miale ya ukweli wa milele iliangaza chini na baraka juu yangu. Mkono wangu wa kulia ukiwa bado haufai, nilijizoeza kuandika Quran kwa mkono wangu wa kushoto. Kushikamana kwangu na Quran kunathibitishwa zaidi ninaposema kwamba mojawapo ya ukumbusho wa wazi na wa Arabian Nights ni ule wa kijana aliyegunduliwa akiwa hai peke yake katika mji wa wafu, akiwa ameketi akisoma Quran, bila kujali mazingira yake. Siku hizo huko Uswisi, nilijiandikisha katika la volante de Dieu (Muislamu). Baada ya kutiwa saini kwa Mkataba wa Kuzuia Vita, nilirudi London mnamo Desemba 1918, na miaka miwili au mitatu baadaye, katika 1921, nilianza masomo ya fasihi katika Chuo Kikuu cha London. Moja ya masomo niliyochagua ni Kiarabu, mihadhara ambayo nilihudhuria Chuo cha King’s. Hapa ndipo siku moja profesa wangu wa Kiarabu (marehemu Bwana Belshah wa Iraki) katika somo letu la Kiarabu alitaja Quran. "Iwe unaamini au la," alisema, "utapata kitabu cha kuvutia zaidi na kinachostahili kujifunza." "Loo, lakini ninaamini," jibu langu lilikuwa. Maneno haya yalimshangaza na kumvutia sana mwalimu wangu wa Kiarabu, ambaye baada ya mazungumzo kidogo alinialika nimsindikize kwenye Jumba la Maombi la London huko Notting Hill Gate. Baada ya hapo, nilihudhuria Jumba la Sala mara kwa mara na nikaja kujua zaidi desturi ya Uislamu, hadi, katika siku ya Mwaka Mpya, 1922, nilijiunga waziwazi na jumuiya ya Waislamu.

Hiyo ni zaidi ya robo karne iliyopita. Tangu wakati huo nimeishi maisha ya Kiislamu kwa nadharia na vitendo kwa kadiri ya uwezo wangu. Nguvu na hekima na rehema za Mungu hazina kikomo. Nyanja za maarifa zimetanda mbele yetu zaidi ya upeo wa macho. Katika safari yetu ya kuhiji maishani, ninahisi kuhakikishiwa kwamba vazi pekee linalofaa tunaloweza kuvaa ni utii, na juu ya vichwa vyetu, vazi la sifa, na katika mioyo yetu upendo kwa Aliye Mkuu. "Wal-Hamdu lil' Lahi Rabbi 'l-'Alamiyn (Sifa njema zote ni za Mungu, Mola Mlezi wa walimwengu wote."